Η ποδηλασία δρόμου, είτε πρόκειται για αγώνες, είτε για την πρώτη σας αθλητική συμμετοχή είτε για απλή μετακίνηση από και προς τη δουλειά, είναι πιο δημοφιλής από ποτέ. Τα ελαστικά για ποδήλατα δρόμου φαίνονται γενικά παρόμοια, αλλά μπορεί να είναι από τις μεγαλύτερες και καλύτερες αναβαθμίσεις που μπορείτε να κάνετε στο ποδήλατό σας.
Ωστόσο, υπάρχουν ποικιλίες στο μέγεθος, την κατασκευή και την απόδοση που είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη πριν κάνετε μια αγορά. Εδώ είναι όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε.
Φαίνονται όλα το ίδιο. Τι πρέπει να ψάξω για να βεβαιωθώ ότι έχω τα σωστά ελαστικά;
Θα πρέπει να λάβετε υπόψη τις καθημερινές συνθήκες στις οποίες οδηγείτε για να επιλέξετε ένα ελαστικό που θα σας προσφέρει τη σωστή ισορροπία μεταξύ άνεσης και απόδοσης.
Τα ελαστικά υψηλών επιδόσεων που έχουν σχεδιαστεί για την ακαμψία των ανταγωνιστικών αγώνων κατασκευάζονται με διαφορετικά κριτήρια από αυτά που έχουν σχεδιαστεί για καθήκοντα μετακίνησης ή χειμερινή προπόνηση (π.χ. μικρό βάρος αλλά λιγότερο ανθεκτικά), επομένως η αυτόματη αγορά του πιο ακριβού ελαστικού μπορεί να μην είναι στην πραγματικότητα η απάντηση.
Υπάρχει πάντα μια αντιστάθμιση μεταξύ αντοχής, βάρους, προστασίας από σκασίματα και αντίστασης κύλισης. Ως εκ τούτου, πολλοί ποδηλάτες θα επιλέξουν ένα ελαστικό all-round που παρέχει τη βέλτιστη ισορροπία απόδοσης για τις ανάγκες τους.
Εντάξει, καταλαβαίνω. Έχουν όλα τουλάχιστον το ίδιο μέγεθος;
Λοιπόν, γενικά… Τα ελαστικά ποδηλάτων δρόμου διατίθενται σε διάφορα μεγέθη, αλλά η πιο κοινή διάμετρος είναι 700c (για τα περισσότερα ποδήλατα δρόμου για ενήλικες).
Ωστόσο, η μεγάλη μεταβλητή τείνει να είναι το πλάτος που εξαρτάται πραγματικά από τη χρήση που προορίζονται τα ελαστικά. Πολλοί παλιοί ποδηλάτες θα επιλέξουν στενά ελαστικά 23 mm τα οποία μπορούν να φουσκώσουν σε υψηλότερη πίεση για μέγιστη ταχύτητα. Ωστόσο, όλο και περισσότεροι αναβάτες επιλέγουν πιο άνετα ελαστικά 25 mm ή ακόμα και 28 mm για καθημερινή χρήση, χειμερινή προπόνηση ή αθλητικές εκδηλώσεις, καθώς βρίσκουν ότι η πρόσθετη αντικραδασμική προστασία αξίζει. Ορισμένοι αγώνες μπορεί να απαιτούν ακόμη και ελαστικά 28 mm (το κλασικό λιθόστρωτο Pavé) επιφάνειες ευρωπαϊκών αγώνων όπως το Paris-Roubaix, για παράδειγμα).
Πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το πλαίσιο και το πιρούνι σας προσφέρουν αρκετή απόσταση πριν επιλέξετε μεγαλύτερο πλάτος από αυτό που χρησιμοποιεί αυτή τη στιγμή το ποδήλατό σας.
Κάνουν όλα τα ελαστικά για όλες τις ζάντες;
Όχι. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι ελαστικών. clincher και tubular, και πρόσφατα και tubeless.
Η συντριπτική πλειονότητα των τροχών θα χρησιμοποιεί clincher, έναν όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την παραδοσιακή διάταξη ελαστικού/εσωτερικού αεροθαλάμου/ζάντας με beads.
Τα ελαστικά tubular από την άλλη είναι πιο συγκεκριμένα για αγώνες. Είναι ένα σφραγισμένο ελαστικό με έναν εσωτερικό αεροθάλαμο ραμμένο στο περίβλημα του ελαστικού. Είναι σχεδιασμένα για ζάντες που δεν έχουν πλαϊνά άγκιστρα (και έτσι είναι πιο ελαφριές), κολλημένες με ειδική κόλα ή στερεώνονται με ειδική ταινία. Μπορούν να φουσκωθούν σε υψηλότερη πίεση από τα ελαστικά clincher που σημαίνει ότι μπορούν να είναι πιο γρήγορα.
Τα ελαστικά tubular (ή «μπουαγιώ» όπως είναι γνωστά) είναι εδώ και καιρό η επιλογή των επαγγελματιών αθλητών που εκτιμούν τα πλεονεκτήματα απόδοσής τους. Σε σύγκριση με τα clincher, είναι ελαφρύτερα, προσφέρουν καλύτερη αντίσταση κύλισης λόγω του υψηλότερου ορίου φουσκώματος και το στρογγυλό προφίλ τους βοηθά στις στροφές. Αλλά για τους αναβάτες αναψυχής, τα clincher θεωρούνται γενικά η καλύτερη επιλογή λόγω της διαθεσιμότητας, της οικονομικής προσιτότητας και της ευκολίας επισκευής τους.
Οι εξελίξεις στην τεχνολογία ελαστικών, συμπεριλαμβανομένων των beads με Kevlar, μείωσαν εν τω μεταξύ το χάσμα βάρους μεταξύ των ελαστικών clincher και των ελαστικών tubular, ενώ οι δυσκολίες στη μεταφορά εφεδρικού ελαστικού σημαίνουν ότι δεν είναι πρακτικά για αναβάτες που δεν υποστηρίζονται από ένα ομαδικό αυτοκίνητο σε αγώνες.
Αυτό ακούγεται αρκετά περίπλοκο…
Λίγο περισσότερο από τα clincher, ναι. Για να είστε σίγουροι για το μέγεθος όταν επιλέγετε νέα ελαστικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον πενταψήφιο αριθμό ISO που είναι τυπωμένος στη ζάντα για να επιλέξετε ένα αντίστοιχο ελαστικό. Αυτός ο αριθμός δίνει το τμήμα του ελαστικού (σε χιλιοστά), ακολουθούμενο από μια παύλα, ακολουθούμενη από τη διάμετρο του ελαστικού στο άκρο όπου βρίσκεται στη ζάντα. Μια ζάντα 700c, για παράδειγμα, έχει διάμετρο 622 mm. Επομένως, ένα ελαστικό με αριθμό ISO 25-622 ισοδυναμεί με 700x25c. Οπότε ναι, είναι λίγο πιο περίπλοκο…
Σωστά, νομίζω ότι τα clincher μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή. Υπάρχει διαφορά στο πέλμα ή είναι όλα απλά παρόμοια;
Όσον αφορά το πέλμα των ελαστικών, ένα βαθύ σχέδιο πέλματος είναι γενικά περιττό για αγωνιστικά ποδήλατα δρόμου, καθώς η επιφάνεια του δρόμου είναι πιο τραχιά από οποιοδήποτε πέλμα και παρέχει αρκετή πρόσφυση. Ορισμένα ελαστικά για χρήση παντός καιρού μπορεί να διαθέτουν ρηχό πέλμα για να βοηθήσουν στην αποβολή νερού ή για να παρέχουν επιπλέον πρόσφυση όταν το ποδήλατο γέρνει.
Οι ποδηλάτες που επιθυμούν να βελτιώσουν την πρόσφυσή τους μπορούν να επιλέξουν ένα ελαστικό με πιο μαλακή σύνθεση (που σημαίνει ότι το καουτσούκ που χρησιμοποιείται στην κατασκευή του πέλματος είναι πιο μαλακό) ή να επιλέξουν ένα πιο φαρδύ ελαστικό που δέχεται χαμηλότερη πίεση για να αυξήσουν την περιοχή επαφής με την επιφάνεια του δρόμου. Ένα ελαστικό πιο μαλακής σύνθεσης θα προσφέρει καλύτερη πρόσφυση, αλλά θα φθαρεί πιο γρήγορα.
Μερικοί κατασκευαστές προσφέρουν ελαστικά διπλής σύνθεσης των οποίων τα πλαϊνά μπορεί να είναι κατασκευασμένοι από πιο μαλακό υλικό για να προσθέσουν κάποια επιπλέον ασφάλεια στις στροφές.
Εργαλεία ελαστικών
Χρήσιμα εργαλεία που θα σας βοηθήσουν να επισκευάσετε ή να αντικαταστήσετε τα ελαστικά σας.
Λεβιέδες ελαστικών: Η επένδυση σε ένα αξιοπρεπές σετ λεβιέδων θα κάνει την αλλαγή ελαστικών πολύ πιο εύκολη, ιδιαίτερα καθώς τα ελαστικά δρόμου τείνουν να κάθονται αρκετά στενά κουμπωμένα στις ζάντες τους.
Τρόμπα δαπέδου: Μια αεραντλία υψηλής έντασης/πίεσης με βάση το δάπεδο όχι μόνο σημαίνει ότι το φούσκωμα διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα, αλλά διαθέτουν και μανόμετρο για να βεβαιωθείτε ότι τα ελαστικά σας έχουν τη βέλτιστη απόδοση.
Κιτ επισκευής αεροθαλάμων: Δεν είναι ποτέ ιδανικό να χρειάζεται να επιδιορθώσετε μια διάτρηση, αλλά η μεταφορά ενός αξιοπρεπούς κιτ επισκευής (ή ακόμα και μία επιπλέον σμαπρέλα) μπορεί να σας σώσει.
Clincher: Η πιο κοινή μορφή ελαστικού ποδηλάτου που αποτελείται από ένα ελαστικό που γαντζώνεται σε ένα χείλος πάνω στη ζάντα και διατηρείται φουσκωμένο μέσω ενός εσωτερικού αεροθαλάμου.
Tubular (ή “μπουαγιώ“): Μια πιο ειδική μορφή ελαστικού για αγώνες που έχει έναν εσωτερικό αεροθάλαμο ραμμένο στο ελαστικό και ολόκληρο ελαστικό να κολλιέται με ειδική κόλλα ή ταινία πάνω σε ειδική ζάντα.
Beads: Δύο συρμάτινα τσέρκια ή από Kevlar που γαντζώνουν το ελαστικό στο χείλος του τροχού για να το κρατήσουν στη θέση του. Τα συρμάτινα ελαστικά είναι η φθηνότερη επιλογή, ενώ τα ελαστικά με Kevlar έχουν μικρότερο βάρος και διπλώνουν για εύκολη αποθήκευση και μεταφορά (έτσι τα ελαστικά με beads από Kevlar είναι γνωστά ως διπλωτά ελαστικά).
Λινά (Carcass): Το σώμα του ελαστικού, κατασκευασμένο από υφαντό ύφασμα. Ο αριθμός των νημάτων ανά ίντσα (TPI) που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή του είναι συχνά ένας σημαντικός δείκτης της ποιότητας του ελαστικού. Όσο υψηλότερος είναι ο αριθμός TPI, τόσο πιο λεπτό και πιο εύκαμπτο είναι το ύφασμα του ελαστικού. Τα ελαστικά λεπτού τοιχώματος (υψηλού TPI) τείνουν να είναι ελαφρύτερα και έχουν χαμηλότερη αντίσταση κύλισης, αλλά είναι πιο επιρρεπή σε ζημιές.
Καουτσούκ (Rubber): Το εξωτερικό του ελαστικού που καλύπτει τα λινά. Το παχύ λάστιχο στο μέρος του ελαστικού που έρχεται σε επαφή με το έδαφος ονομάζεται πέλμα, ενώ το λεπτότερο καουτσούκ καλύπτει τα πλευρικά τοιχώματα μεταξύ του πέλματος και beads.
Dual compound:Ένα ελαστικό κατασκευασμένο από δύο διαφορετικά υλικά καουτσούκ συνήθως πιο μαλακά στα πλαϊνά για αυξημένη πρόσφυση.