Είχα βγει πρόσφατα βόλτα με έναν φίλο που μάλλον δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ αμπούλες CO2 για να φουσκώσει το λάστιχο (ή υποθέτω ότι είχε τόσο καιρό να το κάνει που είχε ξεχάσει τελείως πώς).
Όταν ήρθε η ώρα να να φουσκώσει το λάστιχο, δεν ήξερε πραγματικά πώς να χρησιμοποιήσει τον αντάπτορα της αμπούλας. Τελικά κόλλησε το δάκτυλό του στο παγωμένο τσοκ πάνω στην αμπούλα παρ’ όλο που είναι ένας πολύ έμπειρος ποδηλάτης.
Αρχικά, θα εξηγήσω τι είναι οι αμπούλες CO2 και γιατί είναι τόσο δημοφιλείς, και στη συνέχεια θα προσφέρω μερικές συμβουλές.
Μίνι αεραντλίες CO2
Λοιπόν, μία αεραντλία CO2 δεν είναι πραγματικά μία τρόμπα, επειδή δεν έχει μηχανισμό άντλησης για να συμπιέζει και να αποθηκεύει αέρα. Αλλά φουσκώνει γρήγορα τα ελαστικά με μια ισχυρή έκρηξη συμπιεσμένου αερίου διοξειδίου του άνθρακα. Άρα δεν υπάρχει άντληση. Απλώς συνδέετε το CO2 στη βαλβίδα, απελευθερώνετε το CO2 και, σχεδόν αμέσως, το ελαστικό έχει φουσκώσει πλήρως.
Οι αεραντλίες CO2 αποτελούνται από μικρά μεταλλικά δοχεία (ονομάζονται επίσης φυσίγγια) γεμάτα με συμπιεσμένο CO2. Βεβαιωθείται ότι θα έχετε το σωστό μέγεθος δοχείου για το μέγεθος του ελαστικού σας. Τα μικρότερα θα γεμίσουν ένα μόνο ελαστικό δρόμου. Τα μεγαλύτερα μπορούν να γεμίσουν δύο ελαστικά. Όταν αδειάζονται, οι αμπούλες δεν ξαναγεμίζονται. Αντίθετα, τις ανακυκλώνετε και αγοράζετε καινούργιες.
Πλεονεκτήματα του CO2 έναντι της μίνι τρόμπας
Σε αντίθεση με τις περισσότερες χειροκίνητες τρόμπες που μεταφέρονται σε θήκες δίπλα στο σκελετό σας, οι αεραντλίες CO2 με τις αμπούλες είναι τόσο μικρές που μπορείτε να τις μεταφέρετε εύκολα σε τσαντάκι σέλας, στην τσέπη σας ή στη βάση τους. Επομένως, είναι ιδανικές εάν έχετε ένα ποδήλατο δρόμου στο οποίο δεν μπορείτε να τοποθετήσετε μια μίνι τρόμπα – ή δεν θέλετε να βάλετε μια τρόμπα για οποιονδήποτε λόγο.
Όταν έχετε μία καλή αεραντλία CO2 και ξέρετε πώς να την χρησιμοποιείτε, μπορείτε να φουσκώσετε ένα λάστιχο πολύ πιο γρήγορα από κάποιον με μια τυπική χειροκίνητη τρόμπα. Έτσι, το CO2 είναι εξαιρετικό για αγώνες όπου κάθε δευτερόλεπτο μετράει.
Μειονεκτήματα του CO2
Τα φυσσίγγια CO2 κοστίζουν αρκετά και κάθε φορά που τελειώνουν, πρέπει να αγοράζετε περισσότερα. Κατά προσέγγιση το κόστος για να φουσκώσετε ένα μόνο ελαστικό δρόμου είναι περίπου 4 € το καθένα.
Επίσης, οι αεραντλίες CO2 μπορεί να είναι λίγο πιο δύσκολες στη χρήση από τις απλές χειροκίνητες τρόμπες. Το πρόβλημα παγώματος που αναφέραμε παραπάνω είναι επειδή το αέριο CO2 παγώνει καθώς εισέρχεται στο ελαστικό. Κατά συνέπεια μπορεί να παγώσει ότι αγγίζει το αέριο, προκαλώντας το πάγωμα του φυσιγγίου στην κεφαλή της αντλίας και στη μεταλλική βαλβίδα της σαμπρέλας.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι το γρήγορο φούσκωμα του CO2 μπορεί να πετάξει έξω ένα ελαστικό από τη στεφάνη, εάν το ελαστικό ή η σαμπρέλα δεν έχουν τοποθετηθεί σωστά. Για παράδειγμα, εάν βιαστείτε να επιδιορθώσετε ένα σκασμένο λάστιχο, μπορεί να μην τοποθετήσετε το ελαστικό σωστά πάνω στη ζάντα. Ένα συνηθισμένο λάθος είναι να παγιδεύεται ένα τμήμα της σαμπρέλας κάτω από το χείλος του ελαστικού.
Σε αυτό το σενάριο, εάν χρησιμοποιούσατε CO2 για να φουσκώσετε το ελαστικό, η σαμπρέλα πιθανότατα θα ξεζαντάρει το χείλος του ελαστικού και θα εκραγεί. Και επειδή το CO2 φουσκώνει τόσο γρήγορα, θα συνέβαινε τόσο γρήγορα που δεν θα μπορούσατε να το σταματήσετε. Θα έχετε σίγουρα ακούσει τον ήχο που μοιάζει με πυροβολισμό.
Συμβουλές φουσκώματος ελαστικών ποδηλάτου με CO2
Τώρα που ξέρετε τι μπορεί να πάει στραβά, ακολουθούν μερικές συμβουλές για την αποφυγή προβλημάτων και την καλύτερη απόδοση από μία αεραντλία CO2.
Όλοι οι αεραντλίες λειτουργούν διαφορετικά ή δεν είναι εύχρηστες όσο άλλες.
Ο αντάπτορας (τσοκ) απλώς βιδώνει στα σπειρώματα του φυσιγγίου CO2. Βιδώστε το μέχρι τέρμα για να τρυπήσετε το πάνω μέρος στο στομιο της αμπούλας και, στη συνέχεια, όταν θέλετε να φουσκώσετε το λάστιχο, ξεβιδώστε το για να ρέει το CO2 και φουσκώστε το ελαστικό. Βιδώστε ξανά για να σταματήσετε τη ροή. Δεν υπάρχει διακόπτης ή βαλβίδα για να καταλάβετε πως λειτουργεί.
Είναι βασικό – ανεξάρτητα από το τι χρησιμοποιείτε – να γνωρίζετε ακριβώς πώς να το χρησιμοποιείτε στο δρόμο. Αυτό απαιτεί εξάσκηση στη χρήση του ενώ βρίσκεστε στο σπίτι με ασφάλεια – ακόμα κι αν σας κοστίσει δύο φυσίγγια CO2.
Συνιστώ να αγοράσετε ανταλλακτικά φυσίγγια, ώστε να τα έχετε πάντα στη διάθεσή σας και να μην ανακαλύψετε ότι δεν έχετε καθόλου το πρωί μιας μεγάλης βόλτας. Οι περισσότεροι ποδηλάτες που χρησιμοποιούν CO2 έχουν πάντα μαζί τους δύο φυσίγγια (τουλάχιστον) στις περισσότερες διαδρομές.
Για να βεβαιωθείτε ότι δεν θα ξεζαντάρει ποτέ ένα ελαστικό όταν το φουσκώνετε με CO2, ελέγξτε προσεκτικά ότι η σαμπρέλα είναι πλήρως τοποθετημένη στο εσωτερικό του ελαστικού και ότι οι άκρες του ελαστικού έχουν τοποθετηθεί κάτω μέσα στη στεφάνη (είναι οι δύο στρογγυλεμένες άκρες και στις δύο πλευρές του περιβλήματος του ελαστικού).
Το πάγωμα του CO2 δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα όταν κάνει κρύο έξω. Αν δεν κάνει πολύ κρύο, δεν θα πάρει πολύ ώρα να ξεπαγώσουν τα μεταλλικά μέρη, για να αφαιρέσετε τον αντάπτορα και την αμπούλα. Ή περιμένετε λίγο να ξεπαγώσουν τα εξαρτήματα και στη συνέχεια ρίξτε νερό από το μπουκάλι σας, το οποίο θα πρέπει να είναι αρκετά ζεστό για να τα ξεπαγώσει πιο γρήγορα.
Τελευταία συμβουλή! Μην πετάτε στην άκρη του δρόμου τα χρησιμοποιημένα δοχεία CO2 – θυμηθείτε, αφού φουσκώσετε το ελαστικό σας, να πάρετε μαζί σας το άδειο φυσίγγιο, για να το ανακυκλώσετε.